Babam Öldü benim

Babam öldü benim!
Süha yıldızım..
Canımı fetheden adam..
Kalbimin direği..
Yelkenimin nefesi..
Çok seviyordum onu! 
Çok seviyordum!
Hep cennette yaşasın istedim.
Durmadan ağlıyorum, durmadan.
Bana, balıkları o öğretti.. 
Derinleri.. 
Mesafeleri.. 
Hücreleri..
Korumayı..
Kollamayı..
İçimdeki ses oldu!
Tınlamayı öğretti..
Kraldı kendisi!
Ağlamayı öğretti..
Babam öldü benim!
Öfkemin parıltısı..
Duygularımın beşiği..
Uykularımın bekçisi..
Ay kılıklı adam!
Korkum oldu!
Korku oldu!
Korkuttu!
Korktu!
Sevdi beni babam!
İcatları vardı, onun..
Hepsi tarihe geçti!
İcraatları oldu..
Herkes ayağına gelsin istedi!
Yatağında öldü..
Şu an çok pis ağlıyorum!
Duygularımı bırakmam lazım!
Ne olur siz de dua edin..
Babamın ayağına varmam lazım!
Babam öldü benim..
Ömrümün elçisi!
Canımın içi babam..
İncir çekirdeğini doldurmadık..
Sebeplerden usanmadık..
Sonuç olmaktan utanmadık..
Canım babam..
Merak etme, seni çok seviyorum!
Her zaman da sevdim!
Canımın içi babam..

Başımız sağolsun!

Mutlu Ereriş
Şiir